Krokodyl kubański to gatunek gada z rodziny krokodylowatych (krokodyle właściwe).
Krótka, szeroka głowa i wysokie kostne zgrubienia za każdym okiem. Palce u nóg są krótkie, pozbawione błon wskazują na gatunek, spędzający więcej czasu na lądzie. Na grzbiecie występuje czarno-żółty nakrapiany wzór i z tego powodu niekiedy nazywane są krokodylami perłowymi.
Występuje jedynie w dwóch obszarach na Kubie. Bagno Zapata na północnym zachodzie i na bagnach wyspy Isla de Juventud. Populacja w bagnie Zapata jest szacowana pomiędzy 3000 a 5000 osobników.
Gad ten lubi słodkowodne bagna.
Masa ciała 130 kg, długość do 3,5 m.
Posiadają silne tylne nogi, dzięki którym są szczególnie zwinne na lądzie. Mogą się szybko poruszać, a nawet skakać. Na lądzie osiągają prędkość do 17 km na godzinę. Są uważane za najagresywniejsze spośród krokodyli.
Ich szerokie płaskie zęby przystosowane do zgniatania skorup żółwi. Oprócz tego ważną część ich diety stanowią ryby i ssaki.
Sezon godowy zaczyna się w maju. Samice budują gniazda w kształcie kopców do których składają około 30 ? 40 jaj.
Krokodyl kubański
