Zaskroniec żmijowy występuje na terenie południowej Francji, Hiszpanii, Portugalii oraz północno-zachodniej Afryki. Jest najmniejszym zaskrońcem europejskim, dorastającym jedynie do 100 cm. Samce są mniejsze od samic i przeważnie osiągają jedynie 60 cm, podczas gdy samice mają około 80 cm.
Na tle szarego lub żółtobrązowego grzbietu znajdują się dwa rzędy naprzemianległych, czarnych plam. Często zlewają się one ze sobą krawędziami, co daje efekt zygzaka upodobniającego go nieco do żmii. Łatwo jest jednak rozróżnić oba gatunki, gdyż u żmij źrenica jest pionowa, podczas gdy u zaskrońców okrągła.
Spotykany jest w pobliżu zbiorników wodnych lub wręcz w wodzie, w której poluje na niewielkie ryby i płazy.
Wymaga terrarium z dużym basenem umożliwiającym swobodne pływanie. Nie potrzebuje gałęzi do wspinania się, natomiast w części lądowej warto ułożyć kamienie tworzące zakamarki i kryjówki. Podłoże z ziemi torfowej, piasku i mchu.
Zimowanie w hodowli trwa przeważnie 4 miesiące, aczkolwiek w naturze trwa ono nawet pół roku. Temperatura zimowania w granicach 4?10 stopni. Bezpośrednio po wybudzeniu się ze snu zimowego odbywają się gody. Ma to miejsce na przełomie kwietnia i maja. W czerwcu lub lipcu składają jaja, z których po półtoramiesięcznej inkubacji lęgną się młode węże. W jednym miocie jest przeważnie od 6 do 20 młodych.
Temperaturę w zbiorniku utrzymujemy w przedziale 25-30°C, jaja inkubujemy w takich samych warunkach.
Zaskrońce żmijowe karmi się rybami i płazami. Podobnie jak inne zaskrońce, schwytane ofiary połyka żywcem.
Zaskroniec żmijowy
