Inna nazwa: chwostówka głogowica
Barczatka głogowica jest motylem z rodziny barczatkowatych.
Gatunek rozmieszczony w całej Europie. W Polsce występuje na całym obszarze kraju.
Motyl ten preferuje zbiorowiska bogate w drzewa stanowiące pokarm gąsienicy, sady, parki, skraje lasów liściastych i mieszanych.
Ciało owłosione, masywne o ubarwieniu szaro-brunatnym, z mało widocznym deseniem przepaskowym. Rozpiętość skrzydeł od 30 do 40 mm. Skrzydła szaro-brunatne, z ciemniejszymi od tła przepaskami. Zarys skrzydeł przednich trójkątny, tylnych ? owalny. Brzegi boczne obu par skrzydeł lekko faliste.
Na przednim skrzydle występuje szeroka przepaska środkowa, ciemniejsza od tła skrzydła. Przepaska na skrzydle tylnym wąska, ciemna, zwykle słabo zaznaczona. Na końcu odwłoka samicy znajduje się poduszeczka z gęstych włosków.Strzępina obu par skrzydeł szaro-brunatna podkreślona linią równoległą do zewnętrznego brzegu skrzydeł. Osobniki dorosłe żyją krótko.
Gąsienice odznaczają się dużą zmiennością ubarwienia, rzadkim owłosieniem, długimi, stojącymi włosami. Żywią się liśćmi.
Motyl pojawia się latem, na przełomie sierpnia i września, głównie na skrajach lasów liściastych oraz w sadach.
Barczatka głogowica wydaje jedno pokolenie rocznie. Samica składa jaja pod koniec lata, które zimują.
W środku wiosny wylęgają się gąsienice, larwy rozwijają się od maja do sierpnia i następnie udają się na przepoczwarczenie, które następuje w kokonach. Poczwarka przeobraża się w imago na przełomie lipca.
Larwy żarłoczne.
Gąsienice odżywiają się liśćmi głogu, jarzębu pospolitego, brzozy, wierzby, leszczyny, śliwa tarnina, wrzosu pospolitego.
Barczatka głogowica
