Biegacz złocisty (Carabus auratus) jest gatunkiem drapieżnego owada z rodziny biegaczowatych z rzędu chrząszczy.
Owad ten występuje szeroko w zachodniej oraz środkowej Europie. Przez Polskę przebiega wschodnia granica występowania biegacza. Jest pospolity na północy i północnym zachodzie Polski. Owad ten głównie występuje na polach i łąkach,czasem także na skraju lasów. Biegacz złocisty zimuje pod kamieniami albo w mchu.
Owad ten jest pod ochroną.
Biegacz złocisty jest smukłym owadem o budowie przystosowanej do szybkiego poruszania się. Przeciętna długość ciała tego owada wynosi około 1,7-2,7 cm. Pokrywy o barwie zielonozłocistej, które odbłyskują metalicznie mają widoczne żebrowanie na powierzchni w formie 3 szerokich wzdłużnych rowków (bez kropek). Owad ten ma silne nogi. Pierwsze cztery człony czułków, głaszczki oraz nogi są żółtoczerwone.
Biegacz złocisty jest aktywny podczas dnia. Jego pożywieniem są owady i ich larwy, ślimaki, dżdżownice i inne drobne zwierzęta. Czasami pobiera także pokarm roślinny.
Owad ten jaja składa na ziemi. Tego samego lata larwa przeobraża się w poczwarkę, która po dwóch do trzech tygodni spoczynku staje się owadem doskonałym. Biegacz złocisty żyje 2 lata.
Biegacz złocisty
