Jelonek rogacz

Samiec jelonka rogacza osiąga długość 4-8 cm, samica 3-4 cm. Tylko samiec ma żuwaczki w kształcie ?jelenich rogów” o długości 2-4 cm. ?Rogi” te słu­żą samcom przede wszystkim do walk godowych. Pomimo dużych rozmiarów, nie stanowią one jednak niebezpieczeństwa dla przeciw­nika. Walczące jelonki splatają się nimi i popychają. Dorosłe jelonki pojawiają się w starych dąbrowach od końca maja do lipca.

Lot chrząszczy przypada na czerwiec-lipiec i odbywa się o zmroku. Sami­ce składają jaja pod korą w przyziemnych częściach obumierających dębów i dębowych pniaków. Z jaj, po 5-6 tygodniach, wylęgają się larwy typu pędraka, a więc o ciele łukowato zgiętym, mięsistym, bia­łym, z wyraźną ciemniejszą głową i trzema parami nóg tułowiowych. Pędraki żerują w strefie szyi korzeniowej drzewa i korzeniach, żywiąc się spróchniałym drewnem.

Rozwój jednego pokolenia trwa 5-6 lat. W tym czasie larwy dorastają do 14 cm długości. Przepoczwarczanie następuje w dużej (wielkości pięści) kolebce poczwarkowej umiesz­czonej w glebie. Kolebkę poczwarkową larwy budują z wiórków i od­chodów.

Po przepoczwarczeniu chrząszcz przegryza żuwaczkami górną część kolebki i wydostaje się na powierzchnię ziemi. Otwory, którymi jelonki wychodzą na powierzchnię, przypominają wejścia do nor małych gryzoni. Postaci dorosłe odżywiają się sokiem wyciekają­cym z drzew bądź młodymi pączkami.

Jelonek rogacz należy dziś do gatunków występujących bardzo nie­licznie i zagrożonych wyginięciem. Główną przyczyną zmniejszania się jego populacji jest zanikanie starych drzewostanów dębowych, jak i dość częste łapanie go przez kolekcjonerów-amatorów.

Jelonek rogacz

Jelonek rogacz

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *