Kokonica jeżynówka to motyl spotykany pospolicie w całym kraju w środowiskach leśnych, na brzegach lasów, w zagajnikach, ogrodach i zaroślach, lata w maju i czerwcu.
Gąsienice lęgną się późnym latem z jaj składanych kupkami na roślinach pokarmowych (wrzos, krzaki dębowe i wiele innych) i w pierwszym okresie życia są zupełnie czarne.
Po pierwszych linieniach występują u nich coraz wyraźniejsze złotożółte obrączki międzysegmentowe, które zanikają po ostatnim linieniu.
Dorosłe gąsienice w październiku lub listopadzie zakopują się na kilka centymetrów w ziemi i zimują w okrągłych jamkach zwinięte w kłębek.
W bardziej wilgotnych środowiskach zdarza się, że na zalanym terenie przebywają zimę zamarznięte w bryłkach lodu, od którego ciało gąsienic jest oddzielone długimi włoskami.
Wiosną opuszczają zimowe legowiska i wędrują kilka tygodni, wygrzewając się w promieniach słońca i nie pobierając pokarmu, dopóki nie nadejdzie właściwy dla nich czas na zbudowanie oprzędu.
Oprzędy, spotykane w naturze są zupełnie nieprzezroczyste, w odróżnieniu od oprzędów gąsienic uzyskanych niekiedy w warunkach hodowlanych.
Samce motyli tego gatunku latają w dzień ? po południu i przed zachodem słońca, samice ? nocą w celu złożenia jaj.
Włoski gąsienic mają właściwości parzące.
Cecha ta tyczy wielu gatunków gąsienic uwłosionych.
Kokonica jeżynówka