Jest to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Rzadki i lokalny gatunek motyla leśno-stepowego.
Jest to gatunek preferujący środowiska ciepłe, wilgotne i prześwietlone lasy liściaste i mieszane z obfitym podszytem, rosnące na nizinach, pogórzach i w średnio wysokich górach. Występuje także na półcienistych i krzaczastych zboczach, w wąwozach, parowach, zadrzewionych dnach dolin górskich, na obrzeżach lasów oraz w zaroślach, zrębach i uprawach leśnych.
Gatunek występuje w Europie i Azji od wschodniej Francji aż po wschodnie krańce Syberii.
W Polsce występuje na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej, w Tatrach, Pieninach, Beskidzie Sądeckim i Niskim, na Pogórzu Ciężkowickim i Pogórzu Przemyskim oraz w Bieszczadach. Żyje ich w Polsce być może kilka tysięcy. Zagrożeniami dla niej są niekorzystne zmiany w środowisku i wyłapywanie przez kolekcjonerów. Nie jest prawnie chroniona.
Motyl ten ma czerwoną głowę. Tułów krępy ostrzegawczo ubarwiony, z wierzchu ciemnobrunatny, po bokach czerwony. Kołnierzyk czerwony, tegule czarno-brunatne. Odwłok czerwony z rzędem brunatnych plamek na grzbiecie. Skrzydła o rozpiętości 76 – 85 mm, pięknie ubarwione. Skrzydła przednie ciemnobrunatne z biało-żółtymi plamkami ułożonymi wzdłuż przedniego brzegu skrzydeł. Tylne skrzydła żółte z dużymi, czarnymi plamkami tworzącymi dwie przepaski. Korpus imago i gąsienicy pokryty futerkiem. Motyl masywny o leniwym zachowaniu.
Roślinami żywicielskimi niedźwiedziówki krasej są leszczyna pospolita, wierzba iwa, jesion, wiciokrzew-suchodrzew, brodawnik, czeremcha zwyczajna, orzech włoski, wiśnia ptasia oraz różne rośliny zielne.
Dorosłe motyle pojawiają się w czerwcu i lipcu. Loty godowe samców odbywają się wieczorem przy bardzo ciepłej i bezwietrznej pogodzie.
Samica składa 500-800 jaj przeważnie na roślinach pokarmowych gąsienic. Pożywieniem gąsienic są głównie liście i pąki rozmaitych drzew i krzewów, na których wyrządzają nieraz znaczne szkody. Gąsienice zimują wśród zeschniętego listowia. Przepoczwarczenie następuje na wiosnę, często bez dodatkowego żerowania. W wielu przypadkach gąsienice mogą kontynuować żerowanie przez całysezon wegetacyjny przepoczwarczając się dopiero po kolejnym zimowaniu. Larwy są wybitnie żarłoczne.
Gatunek niższego ryzyka, niewykazujący wyraźnego regresu populacyjnego, niekwalifikujący się do kategorii taksonów silnie zagrożonych. Motyle nie są zbyt rzadkie, mogą nawet lokalnie lub czasowo zwiększać swój stan liczebny.