Oblaczek granatek to jeden z niewielu europejskich gatunków rodziny oblaczków, mającej bardzo licznych przedstawicieli w krajach tropikalnych.
Występuje w niektórych okolicach Polski na miejscach nasłonecznionych (łąki, polany leśne, przytorza itp.) w czerwcu i lipcu.
Lata w dzień, spijając nektar kwiatów.
Aksamitno uwłosione gąsienice o barwie wypłowiałego brązowego welwetu, z charakterystycznym, jakby na płasko przyciętym na grzbiecie uwłosieniem, żerują od sierpnia do maja z przerwą na sen zimowy na niektórych roślinach zielnych (mniszek, babka, jasnota, szczaw, sałata).
Występują gromadnie, chłodne noce spędzają na ziemi.
Niezgrabne, ospałe ruchy i słaba przyczepność czerwono ubarwionych odnóży oraz czerwonobrązowa głowa stanowią cechy ułatwiające rozpoznanie gąsienic tego
gatunku.
Przepoczwarczają się w półprzezroczystych oprzędach między liśćmi na ziemi.
Żółtobrązowa poczwarka z wyjątkiem pokryw skrzydeł pokryta jest krótkimi, słabo widocznymi włoskami.
Oblaczek granatek
