Trzmiele

Wszystkie występujące w Polsce trzmiele należą do rodzaju bombus. Ca­ły ten rodzaj, który obejmuje u nas ponad 20 gatunków, podlega ochronie prawnej. Rozróżnienie poszczególnych przedstawicieli trzmieli na podsta­wie budowy zewnętrznej jest bardzo trudne (np. samce rozpoznawane są m. in. na podstawie aparatów kopulacyjnych).

Biologia poszczególnych gatunków jest również bardzo podobna. W warunkach środkowoeuropej­skich zapłodnione jesienią samice (królowe) zakładają na wiosnę nowe gniazda. Większość polskich gatunków trzmieli gnieździ się pod ziemią ze względu na warunki klimatyczne.

Gniazda podziemne zakładają głównie w opuszczonych norach drobnych gryzoni, a nadziemne budowle umieszczają wśród gęstej roślinności łąkowej, leśnej, czasem pod korze­niami drzew, pod stertami kamieni itp. Dawniej, gdy trzmiele występowa­ły bardzo licznie, spotykano je w przeróżnych miejscach: w szczelinach drewnianych budynków, w ptasich budkach, w porzuconych kaloszach i kieszeniach odzieży, w rupieciarniach, szopach, itp.

Na ogół matki trzmieli wybierają na gniazda miejsca suche i słoneczne. W gnieździe matka buduje okrągłe, pionowo ustawione, woskowe, beczułkowate ko­mory, do których składa po jednym jaju. W komorach rozwijają się biała­we larwy, które, dokarmiane przez matkę, rosną dość szybko. Z larw po­wstają mniejsze od matki robotnice, będące samicami o uwstecznionych gruczołach rozrodczych. Robotnice przystępują do rozbudowy gniazda i zaopatrywania go w zapasy żywności dla przybywającego potomstwa.

Pod koniec lata gniazdo zamieszkuje kilkadziesiąt do kilkuset osobników. Z niezapłodnionych jaj wylęgają się samce, których jedynym zadaniem jest zapładnianie samic. Jesienią cała rodzina, złożona z robotnic budują­cych gniazdo, samców oraz starej matki, ginie.

Na zimę pozostają tylko młode zapłodnione samice (matki), które zimują w ściółce, w glebie lub pod mchem, a na wiosnę zakładają nowe gniazda.

Trzmiele

Trzmiele

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *