Inne nazwy: żagnica błękitna, żagnica okazała.
Żagnica sina jest gatunkiem ważki z rodziny żagnicowatych.
Owad występujący wEuropie (z wyjątkiem kilku obszarów Europy Północnej), w północnej Afryce, na Bliskim Wschodzie i w zachodniej Azji, aż po Syberię.
Przebywa wśród gęstej roślinności w pobliżu małych zbiorników wody stojącej, nierzadko przy oczkach wodnych.
Dorosłe osobniki mogą pokonywać długie dystanse. Mogą znacznie oddalić się od wody, gdy polują na inne owady.
Żagnica sina ma długie smukłe ciało o długości do 70 mm, z czterema dużymi skrzydłami o rozpiętości 95?110 mm, dwoje dużych, złożonych oczu i krótkie czułki.
Na czarnym tułowiu dwa szerokie paski na segmentach brzusznych, u samców niebieskie, u samic zielone.
Imago pojawiają się od połowy czerwca do początku listopada.
Larwy znoszą krótkotrwałe susze zakopując się w wilgotnych warstwach dna lub w zalegających je warstwach liści.
Żagnica sina
