Inna nazwa: bekas mały
Bekasik jest gatunkiem średniego ptaka wędrowny z rodziny bekasowatych.
Ptak ten zamieszkuje pas od północno-wschodniej części Półwyspu Skandynawskiego po wschodnią Syberię. Izolowane populacje w Szwecji, północno-wschodniej Polsce, w północnej Białorusi i krajach bałtyckich.
Zimuje od Wysp Brytyjskich poprzez zachodnią Europę oraz basen Morza Śródziemnego i Afrykę Północną oraz w pasie od Azji Mniejszej przez Lewant, Kaukaz, Irak i Iran po Indie, południowe Chiny i Indochiny.
W Polsce przestał się gnieździć w XIX wieku, potem wprawdzie powrócił w 1977, jednak nadal jest skrajnie nieliczny – najwyżej kilka par na Bagnach Biebrzańskich. Nielicznie widywany na przelotach: w marcu-maju i wrześniu-listopadzie.
Bekasik preferuje bagna, brzegi wód i podmokłe łąki w pasie tajgi i tundry.
Gatunek objęty ochroną ścisłą. Zagrożeniem dla niego jest osuszanie terenów podmokłych.
Długość ciała wynosi ok. 19-23 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 36-40 cm. Bekasik waży ok. 30-105 g
Brak wyraźnego dymorfizmu, zarówno wiekowego jak i płciowego. Wierzch głowy czarny z rdzawymi cętkami, boki głowy jasne, nad okiem rdzawa brew. Grzbiet czarny również z rdzawymi cętkami o metalicznym połysku.
W bocznej części grzbietu podwójna beżowa smuga. Przód szyi i górna część piersi rdzawobrązowe, dół piersi i brzuch białe. Na spodzie ciała podłużne ciemne plamy. Dziób żółty z ciemnym końcem.
Pożywieniem tego ptaka są bezkręgowce uzupełnione pokarmem roślinnym.
Bekasik gniazdo zakłada na ziemi.
W ciągu roku wyprowadza jeden lub dwa lęgi, składając w maju-wrześniu 4 jaja.
Jaja wysiadywane są przez okres 21-24 dni.
Bekasik
