Błotniak łąkowy to gatunek z rodziny jastrzębiowatych, podrodziny błotniaków.
Długość ciała 42-46 cm, rozpiętość skrzydeł 115-125 cm, ciężar 0,33-0,42 kg.
Wyraźny dymorfizm płciowy.
Samiec ma grzbiet jasnoszary, spód biały, lotki pierwszorzędowe czarne, na drugorzędowych czarną pręgę, pierś szarą, spód biały z podłużnymi, brązowymi strychami, dziób rogowoczarny, nogi żółte. Samica jest nieco większa, ubarwiona w tonacji rudobrązowej – brzuch brunatny, reszta spodu śmietankowobrązowa z podłużnymi plamami. Młode podobne do samicy, spód bez plam.
Błotniak łąkowy przebywa na otwartych przestrzeniach, łąkach, bagnach.
Pokarm błotniaka łąkowego stanowią drobne kręgowce, jaja i pisklęta ptaków, duże owady.
Gniazdo buduje na ziemi, wśród łąk i bagien, często osłonięte krzakiem niskiej wierzby. Wyprowadza 1 lęg w roku. W maju składa 3-5 jaj. Wysiaduje tylko samica przez około 30 dni. Młode przebywają w gnieździe około 35 dni.
Ptak ten jest wędrowny. Przylatuje w kwietniu, odlatuje od sierpnia do października. Występuje w prawie całej Europie, północnej Afryce, zachodniej i środkowej Azji. Zimowiska europejskie błotniaka łąkowego znajdują się w Afryce, na południe od Sahary. W Polsce bardzo nieliczny, lęgowy ptak niżu. Błotniak łąkowy jest chroniony.
Błotniak łąkowy
