Brodziec pławny jest gatunkiem średniego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych.
Zamieszkuje środkową Eurazję od wschodniej Ukrainy po wschodnią Syberię.
Zimuje w basenie Morza Śródziemnego i subsaharyjskiej Afryce, poprzez Bliski Wschód, Azję południową i południowo-wschodnią po Australię.
Do Polski zalatuje sporadycznie.
Brodziec ten wybiera bagna, starorzecza oraz brzegi jezior i rzek, głównie w strefie stepu.
Ptak ten jest pod ochroną.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowoszary z ciemnymi plamami. Spód ciała, kuper i ogon białe. Na ogonie poprzeczne, ciemne prążkowanie.
Na szyi i piersi ciemne plamki. Dziób czarny, a nogi oliwkowe. W szacie spoczynkowej spód ciała biały, a wierzch szary. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, ale mają brązowy wierzch ciała.
Długość ciała tego ptaka wynosi ok. 20-26 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 40 – 60 cm.
Brodziec pławny waży ok. 50-120 g.
Pożywieniem są wodne bezkręgowce, które zdobywa brodząc w płytkiej wodzie.
Brodziec pławny gniazdo zakłada na ziemi, w suchym miejscu w pobliżu wody.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu-sierpniu 4 jaja (rzadziej 3 lub 5).
Jaja wysiadywane są przez okres 23-24 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta pierzą się po 25-31 dniach. Do tego czasu pozostają pod opieką rodziców, którzy czasem rozdzielają się, dzieląc się również pisklętami.
Brodziec pławny
