Brodziec śniady jest gatunkiem średniego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych.
Zamieszkuje obszar od północnej części Półwyspu Skandynawskiego, poprzez północno-zachodnią Rosję, Syberię po Półwysep Czukocki.
Zimuje od Europy Zachodniej poprzez basen Morza Śródziemnego do Afryki Równikowej oraz poprzez Bliski Wschód, Indie po Azję południowo-wschodnią, południowo-wschodnie Chiny i Tajwan.
W Polsce nielicznie, lecz regularnie pojawia się podczas przelotów w kwietniu-maju i sierpniu-listopadzie.
Brodziec śniady preferuje bagna i brzegi jezior w pasie tundry i lasotundry.
Gatunek chroniony.
Długość ciała wynosi ok. 30-35 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 55-65 cm.
Ptak ten waży ok. 100-230 g.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym całe ciało łupkowo-czarne z białymi prążkami i plamkami głównie w tylnej części ciała. Kuper i ogon pozostają białe. Na ogonie czarne, poprzeczne prążkowanie. Dziób czarny z czerwoną nasadą, a nogi czerwonobrązowe.
W upierzeniu spoczynkowym wierzch ciała szarobrązowy z jasnymi plamkami, a spód ciała biały z delikatnym szarawym nalotem lub deseniem. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej, jednak ciemniejsze, z gęstszym plamkowaniem, szczególnie w przedniej części ciała, i z żółtopomarańczowymi nogami.
Pożywieniem tego ptaka są wodne bezkręgowce, które zdobywa brodząc w wodzie.
Brodziec śniady gniazdo zakłada na ziemi.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.
Czas wysiadywania lęgu sporny. Samica zazwyczaj opuszcza samca i młode przed pierzeniem się tych ostatnich.
Brodziec śniady
