Brodziec żółtonogi jest gatunkiem średniego ptaka brodzącego z podrodziny słonek w rodzinie bekasowatych.
Zamieszkuje północną Kanadę i Alaskę. Zimuje na wybrzeżach Zatoki Meksykańskiej i Ameryki Południowej.
Regularnie zalatuje również do Europy Zachodniej, sporadycznie pojawiając się w Polsce.
Ptak ten występuje na podmokłej tundrze, niekiedy wybiera hale. Zimuje na podmokłych obszarach zarówno słodko-, jak i słonowodnych.
Długość ciała wynosi ok. 22-35 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 59-64 cm. Brodziec żółtonogi waży ok. 60-95 g.
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.
W szacie godowej ciało popielate, na wierzchu ciała duża ilość ciemnych plam, kuper biały, nogi żółte. W szacie spoczynkowej zmniejsza się ilość ciemnych plam.
Pożywieniem tego ptaka są wodne i lądowe bezkręgowce oraz drobne kręgowce.
Gniazdo zakłada w suchym miejscu, czasem daleko od wody. Często w pobliżu zwalonego pnia lub głazów. Jest to zagłębienie w ziemi lub mchuwyłożone kilkoma liśćmi lub trawą.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3-4 jaja w kolorze od zielonkawego, przez szarawy po cieliste, z ciemnymi plamkami.
Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres około 22-23 dni przez obydwoje rodziców.
Samica opuszcza pisklęta po około 11 dniach, zaś samiec po 23-31 dniach. Młode pierzą się w wieku 18-20 dni.
Brodziec żółtonogi
