Cierlik jest gatunkiem małego ptaka z rodziny trznadlowatych.
Gniazduje w zachodniej i południowej Europie, północnej Afryce i Azji Mniejszej. Do Polski zalatuje wyjątkowo, stwierdzony 7 razy.
W Środkowej Europie występowanie cierlików w dużym stopniu pokrywa się z występowaniem winnic. W ostatnich czasach winnice nie są dobrym miejscem lęgów, gdyż są coraz intensywniej użytkowane.
Ma to wpływ na spadek liczebności tego ptaka. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
Ptak ten zasiedla tereny trawiaste, gęsto porośnięte krzewami. Cierlik wybiera okolice ciepłe i suche, w tym winnice. Preferuje południowe stoki wzgórz, zwłaszcza porośnięte pojedynczymi drzewami.
Cierlik jest większy do wróbla. Samiec ma żółty spód ciała i zielonkawą pół obrożę na piersi. Na głowie ma czarny rysunek na żółtym tle, czarną plamkę na podbródku. Wierzch głowy i kark oliwkowobrunatny.
Ogon tego ptaka jest ciemny, skrajne sterówki z białymi chorągiewkami. Boki ciała w kasztanowobrązowe plamki. Jesienią ubarwienie matowieje, czarny rysunek na głowie jest ukryty pod brunatnymi zakończeniami piór. Samice i osobniki młodociane mają skromniejsze ubarwienie. Spód ciała delikatnie kreskowany.
Dobrą cechą rozpoznawczą jest oliwkowobrunatny kuper.
Odzywa się wysokim, przeciągłym tsij, bardzo podobnie jak trznadel. Śpiewając siedzi zwykle wysoko w koronie drzewa.
Pożywieniem tego ptaka są nasiona, latem także owady.
Cierlik gniazdo buduje w gęstych krzewach.
Ptak ten składa jaja od końca kwietnia i w maju; 2 lęgi w roku, prawdopodobnie czasem 3. W gnieździe 3?5 szarobiałych, zielonkawo lub czerwono plamkowanych i kreskowanych jaj. Samica wysiaduje 11?13 dni.
Zwykle samica opiekuje się potomstwem. Samiec rzadko w tym pomaga.
Cierlik
