Gęś krótkodzioba jest gatunkiem dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych.
Zamieszkuje Grenlandię, Islandię, Svalbard, oraz prawdopodobnie Ziemię Franciszka Józefa i Półwysep Kolski.
Zimuje na Wyspach Brytyjskich i wybrzeżach Morza Północnego, rzadko pojawiając się również w Polsce.
Ptak ten preferuje tundrę.
Zimuje w estuariach rzek, na wybrzeżach oraz na polach uprawnych.
Długość ciała tej gęsi wynosi ok. 70 cm, rozpiętość skrzydeł 120 cm.
Przypomina gęś zbożową, podobnie jak ona jest brązowawa, jednak jej grzbiet i pokrywy skrzydłowe są szarawe z poprzecznymi prążkami.
Dziób czarny z pomarańczową lub różową plamą, nogi różowe.
Gęś krótkodzioba żywi się roślinami lądowymi, rzadziej wodnymi.
Gniazdo tego ptaka znajduje się w zagłębieniu w ziemi, tworzy luźne kolonie.
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 3-7 jaj.
Jaja są białe do kremowych, o średnich wymiarach 78 x 52mm i masie 132 g.
Jaja wysiadywane są przez okres 25 – 28 dni przez samicę.
Pisklęta są zagniazdownikami, a usamodzielniają się po 45 – 56 dniach.
Gęś krótkodzioba
