Gęś mała gnieździ się w Norwegii, Szwecji, Finlandii, na północy Rosji oraz szerokim pasem w całej północnej Azji. Ptak ten zamieszkuje tundrę i lasotundrę, gdzie wybiera okolice nad rzekami lub jeziorami.
Gęś występuje również w miejscach o wyższym położeniu nad poziomem morza, nawet w okolicach skalistych. Na tereny lęgowe przylatuje stadami; łączy się tam w pary po stopieniu resztek śniegu. Prowadzi, podobnie jak inne gęsi, regularne życie rodzinne.
Pod koniec maja lub na początku czerwca wyszukuje w miejscu nieco wzniesionym zagłębienie, które wyściela gałązkami, trawami i puchem. Tutaj składa swe żółtawe jaja (zazwyczaj 4?5) i wysiaduje je bez przerwy przez 25?28 dni. Samiec dołącza do rodziny jak tylko wyklują się pisklęta. Opiekuje się nimi wraz z samicą aż do odlotu, przed którym rodziny zbierają się w stada.
Przeloty jesienne gęsi małej rozpoczynają się pod koniec sierpnia i w początkach września. Celem ich są odległe zimowiska w południowo-wschodniej Europie wokół Morza Czarnego i w Azji Południowej. W Europie Środkowej gęś mała pojawia się rzadko, raczej jesienią niż na wiosnę. Nieliczne osobniki zimują wyjątkowo na wybrzeżach Bałtyku.
Pożywienie gęsi małej jest całkowicie roślinne. Latem zjada zielone części roślin, zimą ? nasiona.
Głos jest ostry i gwiżdżący, przypominający ?klik klik”, jak również ?kliu ju”.
Gęś mała
