Głuptak większość życia spędza na morzu. Gnieździ się na stromych wybrzeżach skalnych Atlantyku. W Europie występuje na Islandii, na Wyspach Owczych, ale przede wszystkim w Wielkiej Brytanii; populacja brytyjska stanowi 80% liczebności gatunku.
Głuptaki są towarzyskie i gnieżdżą się w koloniach, niekiedy bardzo dużych. Gniazdo jest budowane z roślin morskich, z trawy i patyków. Samica składa jedno błękitnawe jajo, które wysiaduje na przemian ze swym partnerem przez 43?45 dni.
Wyklutemu pisklęciu przynoszą rodzice ryby morskie. Podczas karmienia pisklę wsadza dziób głęboko do przełyku. Karmione obficie, nawet w nocy, młode po upływie 10 tygodni przypomina kulkę tłuszczu i jest o kilogram cięższe od rodziców. Młode głuptaki szybko jednak zrzucają ten nadmiar wagi. Opuszczają gniazdo nie umiejąc jeszcze latać, ale pływają już i nurkują dobrze, robiąc w ten sposób dziesiątki kilometrów. Mają wówczas około 15 tygodni i są całkowicie samodzielne. Pozostaje im tylko nauka nurkowania z lotu.
Głuptak jest ptakiem na pół wędrownym. Ptaki północne i europejskie odlatują na Morze Śródziemne, skąd powracają między lutym a kwietniem.
Głuptak jest wielkości gęsi. Ma mocny, klinowaty dziób o brzegach zębatych i spiczastym czubku. Kąt jego warg sięga poza oczy. Ptaki dorosłe są białe, tylko czubki skrzydeł mają czarne, a głowa i szyja mienią się żółto. Naga skóra wokół oka jest czarna, dziób niebieskawy. Tęczówka oka jest biała.
Młode głuptaki są ciemnobrązowe, biało nakrapiane. Ptaki dwuletnie od trzyletnich odróżnia się łatwo: 2-letnie mają białe głowy, szyje i przednie brzegi piór, także pióra grzbietowe są biało obrzeżone; 3-letnie mają barwę dorosłych, jedynie pióra na ramionach i sterówki nie są całkowicie białe.
Ptaki te latają znakomicie; szybkość zawdzięczają długim i wąskim skrzydłom. W locie, nawet kiedy pikują, widać dobrze ich spiczasty ogon. Głos jaki wydają przypomina nieco szczekanie ?arrah”.