Łabędź krzykliwy

Łabędź krzykliwy jest gatunkiem rzadkim prawie w całej Europie. Jego zasięg zaczyna się od północnej Szkocji, Islandii i części Skandynawii i da­lej ciągnie się pasem aż na Daleki Wschód.

Ptak ten występuje też wyspowo nad Morzem Kaspijskim i w Azji Środkowej. Ptaki gnieżdżące się na północy przylatują zimą na wybrzeża Morza Północnego i Bałtyku; do Europy Środkowej zalatują nieregularnie.

Krzyk tego łabędzia  jest nieodłą­czny od surowego krajobrazu północy, zwłaszcza podczas przelotów jesien­nych, kiedy ptaki te ciągną w regularnych formacjach. Na jeziora i bagniska w tundrze arktycznej lub nad zatoki morskie powracają już w lutym lub marcu.

Pary łabędzia krzykliwego łączą się na zimowiskach i są trwałe. Oba ptaki budują w trzcinach na brzegu lub na wyspie gniazdo, będące stertą materiałów roślinnych. Samica wysiaduje przez 35?42 dni jaja o białych skorupkach w liczbie 4?6. Samiec nie oddala się od gniazda i pilnuje swej towarzysz­ki. Pisklęta wykluwają się wszystkie w jednym czasie i są wyprowadzane przez rodziców na wodę jak tylko obeschną. Rodzina się nie rozłącza, sami­ca prowadzi sznur piskląt, czasami wiezie je na plecach, samiec czuwa z ty­łu. W razie niebezpieczeństwa oboje rodzice bronią swych młodych, rozda­jąc ciosy dziobem i skrzydłami. Młode rozwijają się powoli. Porastają pierzem dopiero po 2 miesiącach.

Pokarm ptaków dorosłych jest prawie wyłącznie roślinny; młode zjadają również robaki, mięczaki i owady.

Łabędź krzykliwy jest prawie tej samej wielkości co niemy, ale nie ma tak okazałej postawy. Ptaki dorosłe mają dziób żółty z czarnym czubkiem. Na wodzie można rozpoznać łabędzia krzykliwego po wyprostowanej szyi i skrzydłach złożonych na grzbiecie, podczas gdy łabędź niemy ma szyję wygiętą w S, a skrzydła wzniesione. Młode są szarobrunatne, o czerwonawych nogach i dziobach bez czarnej plamy u nasady, czym różnią się od młodych łabędzia niemego.

Głos łabędzia krzykliwego przypomina klangor żurawi. Odzywa się w locie i na wodzie. Jego lot nie powoduje szmeru. Bardzo podobny do niego łabędź czarnodzioby jest wyraźnie mniejszy. Można go rozpoznać po kolorze dzioba, który jest czarny na końcu, a żółta plama jest mniejsza.

Łabędź krzykliwy