Orłodziób to gatunek z rodziny kolibrów.
Wśród przedstawicieli tej rodziny jest jednym z większych (długość ciała przekracza 12 cm, ciężar ciała wynosi około 10 g) i mniej efektownie ubarwionych: grzbiet jest metalicznie szarozielony, reszta ciała brunatna z białawymi podłużnymi plamkami na spodzie, sterówki z białymi zakończeniami.
Niezwykle charakterystyczny jest kształt dzioba: długi (około 2,5 cm), cienki, silnie i regularnie zagięty ku dołowi, tak że część szczytowa ustawiona jest prostopadle do nasadowej.
Ptak ten spotykany jest zwykle na polankach i obrzeżach lasów w terenie pagórkowatym i w niższych piętrach górskich, gdzie odwiedza kwiaty kilku gatunków krzewów, zwłaszcza z rodzaju Heliconia.
Orłodziób nie zawisa w powietrzu nad kwiatem – jak to czynią inne kolibry – lecz siada przy nim, unosząc głowę do góry, tak że szczyt dzioba pozostaje na poziomie jego nasady; z lotu wiszącego natomiast zbiera z gałązek drobne owady.
Ojczyzną tego ptaka są podgórza Andów (do 1700 m n.p.m.) od Kostaryki do północno – wschodniego Peru.
Orłodziób
