Ptak ten w rekordowym tempie dostarcza swoim młodym wodę – 18 g na odległość 35 km.
Pustynnik występuje od Morza Kaspijskiego do Chin.
Samiec pustynnika ma brzuch i piersi pokryte piórami o strukturze pozwalającej im nasiąkać jak gąbce. Ugasiwszy pragnienie u wodopoju, odległego nieraz o kilkadziesiąt kilometrów, ptak zanurza spód ciała w wodzie, by jej zapas dostarczyć pisklętom. W poziomej pozycji rączego lotu woda wcale nie kapie.
Wróciwszy do rodziny, ojciec staje wyprostowany na gnieździe, a trójka piskląt spija ożywczy płyn, który wzdłuż specjalnej bruzdy w upierzeniu spływa mu po brzuchu.
Ten sposób pojenia przychówku dotyczy jeszcze kilku gatunków stepówek.
Pustynniki są krewniakami gołębi, bardziej krępe i z dłuższym ogonem. W celach ochronnych pustynnik ubarwiony jest we wzorki różnych odcieni piaskowych barw. Samicę wyróżniają ciemniejsze plamki na karku i grzbiecie.
W obronie przed wysokimi temperaturami pustyni niektóre gatunki stepówek wytworzyły pod skórą brzucha worek powietrzny, izolujący je od rozgrzanego podłoża.
Pisklęta pustynnika, jeszcze lepiej zakamuflowane niż ptaki dorosłe, barwą i deseniem w ogóle nie odstają od piaszczystego podłoża.