Sieweczka pustynna to gatunek z rodziny siewek. Długość skrzydła 13-15 cm, ciężar 70-90 g.
Samiec w szacie godowej ma czoło, przednią część szyi i cały spód ciała białe, przedni skraj ciemienia, kantar i pokrywy uszne czarne, tylną część szyi i szeroką przepaskę na wolu rdzawe, wierzch głowy, grzbiet i skrzydła szarobrązowe, dziób i nogi czarne.
Samica jest ubarwiona mniej kontrastowo i pozbawiona barwy rdzawej. Samiec w szacie zimowej i młode są podobne do samicy.
Zamieszkuje tereny pustynne, porośnięte słonolubną roślinnością, nieraz daleko od wody; w okresie pozalęgowym przebywa na wybrzeżach mórz, jezior i rzek.
Sieweczka pustynna jest wędrowna.
Występuje na Zakaukaziu, w zachodniej i środkowej Azji; zimuje w Afryce, zachodniej i południowej Azji. Do Polski zalatuje wyjątkowo, obserwowana 4 razy.
Sieweczka pustynna
