Sowa śnieżna to duża biała sowa bezleśnych północnych regionów, aktywna również za dnia, przesiaduje na niewysokich wzniesieniach.
Długość sowy śnieżnej to 55-66 cm; siąg 145-160 cm. Samiec śnieżnobiały z nielicznymi ciemnymi plamkami na skrzydłach; samica i młode w ciemne faliste prążki. Ptak ma w locie długie, dość spiczaste skrzydła.
Sowa śnieżna występuje w Europie tylko w Islandii, Skandynawii i północnej Rosji. Gnieździ się na skandynawskich płaskowyżach i w tundrze.
Jej liczebność zależy od występowania lemingów. W latach obfitujących w lemingi sowa ta często podejmuje dalekie wędrówki. Łowi też pardwy i zające bielaki. Od maja do czerwca samica składa 3-9 białych jaj i wysiaduje je 32 dni. Pary gniazdują oddzielnie, wyprowadzają jeden lęg w roku. Pisklętami opiekują się oboje rodzice (45 dni w gnieździe i 25 poza nim).
Sowa śnieżna