Świergotek łąkowy występuje w środkowej i północnej Europie oraz w zachodniej Syberii. W południowej Europie jego obecność jest ograniczona do kilku izolowanych miejsc.
W Polsce jest średnio licznym gatunkiem lęgowym. Świergotek łąkowy zamieszkuje pokryte trawą stoki gór, wrzosowiska i podmokłe nizinne łąki.
Ten niewielki ptak przypomina nieco skowronka polnego, ale jest od niego mniejszy i bardziej wysmukły. Spłoszony, wzbija się w powietrze, wydając ostrzegawcze ?tsi-tsip” i krąży w powietrzu.
Okres lęgowy trwa od kwietnia do czerwca. Terytorium lęgowe świergotka łąkowego jest stosunkowo małe, rozciąga się w promieniu około 100 m od gniazda.
Gniazdo buduje z suchej trawy lub mchu i lekko wyściela włosiem. Jest ono dobrze ukryte w trawie. Samica składa od 4 do 6 jaj, szarawych, brązowo nakrapianych. Wysiaduje je przez 13 dni. Niektóre pary wyprowadzają drugi lęg w końcu czerwca. Pisklęta są pielęgnowane przez oboje rodziców. Gniazdo opuszczają po 12?14 dniach, przed uzyskaniem pełnej zdolności do lotu.
Żywią się, podobnie jak inne świergotki, małymi chrząszczami, owadami błonkoskrzydłymi, pająkami, a sporadycznie również nasionami. Świergotek łąkowy jest gatunkiem wędrownym, zimującym głównie w strefie Morza Śródziemnego.
Populacje z północnej części kontynentu zimują w zachodniej i środkowej Europie, głównie w pobliżu nie zamarzających wód. W zimie spotykany jest regularnie w zachodniej części Polski, a w centrum i na wschodzie kraju bardzo rzadko.
Dosyć trudno jest odróżnić świergotka łąkowego od drzewnego wyłącznie po upierzeniu, chociaż świergotek łąkowy ma nieco ciemniejszy grzbiet i jaśniejszą pierś. Samica i samiec są w wyglądzie identyczne.
Mogą mieć cętkowane pokrywy podogonowe. Lotki pierwszego rzędu od drugiej do piątej są w przybliżeniu tej samej długości. Oprócz śpiewu, zachowania, i ubarwienia cechą charakterystyczną jest długość tylnego palca. Pazur ten, długości 10 mm, jest lekko zakrzywiony i zwykle tak długi jak palce, lub nawet nieco dłuższy.
W czasie śpiewu samiec wznosi się w powietrze, następnie szybuje w dół, aż wreszcie prawie pionowo opada na ziemię lub na łodygę wysokiej rośliny zielnej lub krzewu.
Śpiew zaczyna się szeregiem szybkich wysokich tonów, które stopniowo wzmagają się, a kończy harmonijnym trelem.
Świergotek łąkowy
Śliczny ptaszek:)
Dzięki za artykuł, przydał się bo mój kot takiego upolował i przyniósł żywego.