Zięba

Zięba występuje w Europie, zachodniej Syberii i Azji Środkowej oraz Afryce Północnej. W Polsce jest bardzo licznym gatunkiem lęgowym. Zięba zasiedla bory i lasy wszelkiego typu, parki, ogrody i aleje. Nie jest zbyt wymagająca w wyborze środowiska.

Zięba jest ptakiem mało płochliwym, szczególnie w miastach. Porusza się małymi kroczkami po ziemi, rzadko skacząc. Lata lotem falistym.

Przylatuje w marcu i kwietniu do czerwca. Pierwsze przylatują samce, natychmiast wybie­rają terytoria lęgowe i zaczynają energicznie śpiewać (ptaki osiadłe często rozpoczynają śpiew już w lutym). Po zakończeniu zalotów sa­mica wyszukuje odpowiednie miejsce na gniazdo. Jest ono uwite z mchów i delikatnych źdźbeł, zamaskowane od zewnątrz porostami oraz kokonami owadów i pajęczyną. Jest ono wyścielone włosiem i puchem. Gniazdo zięby jest jedną z najstaranniejszych konstrukcji. Zięba wyprowadza dwa lęgi w ciągu roku. Zwykle buduje nowe gnia­zdo na drugi lęg, czasem jednak wychowuje pisklęta z obu lęgów w tym samym gnieździe, szczególnie jeśli nie była niepokojona podczas pierwszego lęgu. Samica składa 4?6 jaj. Są one czerwonawe lub niebieskozielone, pokryte rozproszonymi, dużymi, rdzawymi plamami, często o rozmazanych brzegach, oraz niezbyt gęstymi, krzywo bieg­nącymi liniami. Wysiaduje tylko samica. Pisklęta wylęgają się po 12?13 dniach, a opuszczają gniazdo po następnych dwu tygodniach.

Zięba odżywia się pokarmem pochodzenia roślinnego ? głównie na­sionami. Owady zjada głównie w okresie lęgowym. Jest ptakiem częściowo osiadłym. Liczne osobniki pozostają zimą na terenach lęgowych. Są to przeważnie samce. Zięba zimuje na południu i za­chodzie Europy.

Samiec w upierzeniu godowym ma niebieskoszarą głowę i kark, plecy rdzawe, a kuper zielonkawy. Spód ciała jest brązoworóżowy. Na skrzydłach ma dwie białe pręgi ? jedną szeroką, drugą wąską. Zewnętrzne sterówki są wyraźnie białe. Jesienią po drugim pierzeniu głowa samca jest brązowa, lecz do wiosny brązowe brzegi piór wycierają się, a ich szary środek staje się widoczny, co powoduje niebieskoszare zabarwienie głowy.

Samica zięby nie jest tak barwnie upierzona ? podobnie jak młode jest szarobrązowa. Wnętrze paszczy piskląt jest karminowoczerwone, o coraz intensywniejszym zabarwieniu ku środkowi, zajady zaś są białawe.

Zięba - samiec