Mniejsza od poprzedniego gatunku (długość ciała do 4 cm) babka piaskowa jest przezroczystą rybką o ciele barwy szarożółtej, a na bokach ma szereg nieregularnych czarnych plamek, które się często zlewają, tworząc poprzeczne smugi. W czasie tarła u samców pojawia się granatowa plama na płetwie grzbietowej, natomiast płetwa odbytowa i pokrywy skrzelowe zabarwiają się na czarno.
Babki piaskowe występują tylko w strefie przybrzeżnej Bałtyku; czasem wpływają do ujść rzek. Są gatunkiem wybitnie płytkowodnym. Odżywiają się zamieszkującymi dno bezkręgowcami. Tarło odbywają od kwietnia do sierpnia, często do 8 razy w miesiącu. Podobnie jak i inne gatunki babek, babki piaskowe składają ikrę do gniazd umieszczonych pod pustymi muszlami małż bądź płaskimi kamieniami. Jedna samica składa od 500 do 1000 jaj. Ikrą i młodymi larwami opiekuje się samiec. Młode ryby osiągają dojrzałość płciową już w pierwszym roku życia. Żyją prawdopodobnie tylko jeden rok.
Babka piaskowa jest w Polsce pod ochroną.
Babka piaskowa