Ogończa pastynak jest rybą chrzęstnoszkieletową z rodziny ogończowatych (Dasyatidae).
Osiąga maksymalnie do 2,5 m długości. Ciało silnie spłaszczone grzbietobrzusznie o kształcie rombowatej tarczy, płetwy piersiowe zaokrąglone.
Pysk ma mały, lekko spiczasty, rozwartokątny. Skóra gładka, u starszych osobników mogą występować maleńkie haczyki i tępe kolce. Uzębienie składa się z 22-46 zębów, tworzących płytki.
Brak płetwy grzbietowej i płetwy ogonowej. Trzon ogonowy długi, cienki, z kilem na górnej i dolnej stronie. Na trzonie ogonowy 1-2 długie ciernie, pokryte zadziorami.
Strona grzbietowa ciemnoszara, żółto- lub czerwonawobrązowa do oliwkowej, z białymi plamami u młodych osobników. Strona brzuszna brudnobiała z ciemnymi brzegami.
Ogończa pastynak występuje we wschodnim Atlantyku od Norwegii do południowej Afryki oraz w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.
Można ją spotkać w spokojnych, płytkich wodach przybrzeżnych, nad piaszczystym lub mulistym dnem na głębokości do 60 m.
Jest rybą żyworodną. Zarodki zagnieżdżają się w kosmkach jajowodu i są przez nie odżywiane.
Ogończa pastynak żywi się małymi rybami żyjącymi na dnie oraz skorupiakami, mięczakami i jeżowcami.
Ogończa pastynak
