Szysznik japoński jest gatunkiem ryby z rodziny szysznikowatych (Monocentridae).
Nosi nazwę szysznik japoński mimo tego, że na wodach Japonii kończy się jego rozległy i rozczłonkowany zasięg występowania ? od Morza Czerwonego, przez Ocean Indyjski, po zachodnią część Oceanu Spokojnego.
Ryba ta posiada jajowaty tułów dachówkowato pokryty stosunkowo dużymi łuskami kostnymi. Każda jest opatrzona skierowanym ku tyłowi twardym kolcem.
Pośrodku jego grzbietu sterczy ? w zastępstwie pierwszej płetwy grzbietowej ? pięć sztywnych, bardzo ostrych kolców płetwowych, z których dwa środkowe są szczególnie długie.
Naprzeciw tych kolców, u dołu jeden, bardzo mocny i gruby, wyrasta z płetwy brzusznej.
Głowę szysznika japońskiego pokrywają zwarte pancerze płytek. Ze względu na owalny kształt sylwetka ryby w tym łuskowatym futerale przypomina szyszkę świerkową.
Wszystkie szysznikowate emitują światło.
Ryba ta ma parzysty narząd świetlny w zakończeniu żuchwy. Są to gruczoły wypełnione bakteriami luminescencyjnymi.
Na ogół ryba ta nie schodzi poniżej 200 m p.p.m., ale żeruje nocą. Nie tylko oświetla swoje ofiary, którymi są głównie skorupiaki, lecz także przywabia je.
Prawdopodobnie narządy świetlne tych ryb są również wykorzystywane w komunikacji wewnątrzgatunkowej.
Szysznik japoński
