Burunduk jest gatunkiem gryzonia z rodziny wiewiórkowatych.
Występuje w północnej Azji (od centralnej Rosji do Chin, Korei i północnej Japonii).
Został introdukowany do parków centralnej i wschodniej Europy.
Burunduk jest niewielkim gryzoniem o długości ciała wynoszącej około 25 cm, z czego na ogon przypada około 18 cm.
Osiąga masę ciała około 50-150 g.
Średnio żyje około 2-6 lat, w niewoli nawet do 10.
Futro jest charakterystycznie umaszczone: brunatno szare, strona brzuszna jasno żółta lub biała.
Na głowie, grzbiecie i bokach podłużne, ciemne pasy.
Ogon jest długi i puszysty.
Głowa o małych, zaokrąglonych uszach.
Bardzo chwytne i sprawne przednie łapy.
Burunduk jest wszystkożerny.
Żywi się nasionami, ziarnem, owocami, grzybami, warzywami oraz owadami, małymi ptakami i jaszczurkami.
Na zimę gromadzi pokarm w norach pod korzeniami drzew.
Burunduki są zwierzętami o aktywności dziennej, prowadzącymi bardzo ruchliwy tryb życia.
Są bardzo czujne, ostrzegają się wzajemnie dźwiękami podobnymi do ćwierkania ptaków.
Posiadają torby policzkowe, w których umieszczane są duże ilości pokarmu a później przenoszone do nory, gdzie pokarm jest zjadany lub zagrzebywany.
W związku z kopaniem nor i spędzaniu większości życia na ziemi, zalicza się burunduki do wiewiórek naziemnych.
Burunduk
