Butlonos północny
Profil głowy samicy lub młodego osobnika jest łagodnie zaokrąglony w części czołowej. Od niego odcina się dość wyraźnie niezbyt duży „dziób”.
U samców wraz z upływem lat profil głowy zmienia się (u starego osobnika część czołowa jest już całkiem płaska).
Długość ciała samców nie przekracza 9,8 m, a samic 8,9 m.
Ciało tego ssaka jest najczęściej szare lub brązowe (niekiedy pokryte licznymi cętkami i plamami).
U dorosłego osobnika wierzch ciała jest z reguły ciemniejszy niż spód.
Płetwa grzbietowa zwykle jest ciemniejsza niż reszta grzbietu.
Wybrzuszenie czołowe i część twarzowa głowy są jaśniejsze niż reszta ciała.
U niektórych starych osobników, głównie u samców dziób oraz część twarzowa stają się niemal całkowicie białe.
Z przodu żuchwy dorosłych samców widoczne są dwa duże, stożkowate zęby.
U samic są one znacznie słabiej rozwinięte.
Butlonosy północne pojawiają się one na Morzu Północnym.
Niekiedy wypływają również na wody Morza Bałtyckiego.
Odżywiają się głównie kałamarnicami.
W skład ich pożywienia wchodzą także strzykwy, rozgwiazdy, ryby głębinowe i krewetki.
Ssaki te są bardzo towarzyskie.
Na ogół występują w niedużych grupach liczących średnio od 4 do 10 osobników.
Butlonosy nurkują bardzo głęboko.
Ciąża trwa około roku.
Nowonarodzone młode mierzy około 3,5 m długości.
Butlonos południowy
Na półkuli południowej walenie te występują we wszystkich wodach oceanicznych pomiędzy 29 równoleżnikiem a Antarktydą.
Latem zapuszczają się nawet poza granicę wiecznych lodów.
Największym przedstawicielem z populacji południowej wali butelkonosych była pewna samica- długość jej ciała wynosiła 7,45 m.
Największy samiec – 6,94 m.
Kolor ciała dorosłych osobników to brąz zbliżony odcieniem do koloru żołędzi.
Głowa wraz z dziobem są nieco bledsze, a część grzbietowa ciała ciemniejsza od części brzusznej.
Ciała dużych osobników pokrywają często liczne blizny i szramy.
U dorosłych osobników, z przodu dolnej szczęki znajdują się dwa duże, stożkowate zęby, które rosną ku przodowi.
Wale te łączą się niekiedy w grupy liczące około 25 osobników.
Nurkują bardzo głęboko i potrafią pozostawać pod wodą nawet około godziny.
Żywią się głównie głowonogami.