Inna nazwa: dunnart gruboogonowy
Gruboogonik australijski jest gatunkiem torbacza z rodziny niełazowatych.
Występuje w australijskich prowincjach (Australia Zachodnia, Terytorium Północne, Australia Południowa, Nowa Południowa Walia i Wiktoria).
Ssak ten zamieszkuje pustynie i półpustynie, busz i tereny rolnicze.
Długość ciała wynosi około 6-9 cm, długość ogona – około 4-7 cm.
Waży około 10-20 g.
Jest to mały torbacz o brązowawym kolorze futra, na uszach i głowie ciemne łatki. Głowa o dużych uszach i oczach. Długi, zgrubiały ogon służy do magazynowania tłuszczu, który jest zużywany głównie w okresie zimowym.
Gruboogonik harakteryzuje się wąskimi stopami, które na spodach tylnej części nie mają poduszeczek.
U samicy występuje dobrze rozwinięta torba.
Gruboogonik australijski jest aktywny głównie nocą. Jest zwierzęciem samotniczym, jedynie w okresie jesiennym i zimowym gromadzą się we wspólnych gniazdach, co pozwala na zaoszczędzenie energii.
Samice z młodymi nie tolerują obecności samców. Jest gatunkiem naziemnym. Gniazda buduje przy pniach drzew lub w pobliżu skał. Kiedy brakuje pokarmu, może zapadać w odrętwienie (torpor).
Pożywieniem tego torbacza są głównie owady (np. szarańcza, chrząszcze). Czasami polują również na kręgowce. Przyjmowany pokarm w pełni pokrywa zapotrzebowanie na wodę.
Wrogami gruboogonika są większe od niego zwierzęta drapieżne.
Okres rozrodczy trwa od lipca do lutego. Ciąża trwa około 16 dni. Po tym okresie na świat przychodzi 8-10 młodych. Po 37 dniach młode zaczynają opuszczać torbę matki.
Dojrzałość płciową ssaki te uzyskują w 159 dniu życia.
Gruboogonik australijski
