Inna nazwa: hiena pasiasta.
Jest to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych.
Długość ciała bez ogona: 95-120 cm, długość ogona: 25-33 cm, masa ciała: 26-41 kg.
Miejsca, gdzie można spotkać hienę pręgowaną – Afryka: Egipt, Sudan, Etiopia, Tanzania, Kenia, a także w zachodniej i środkowej Azji na Zakaukaziu, w Azerbejdżanie i wschodniej Gruzji.
Stosunkowo liczna w Afryce i Azji. W Europie rzadka.
Ssak ten wybiera stepy, zarośla, pustynie, zwłaszcza kamieniste. W górach dochodzi do 2500 m n.p.m.
Hiena ta ma umaszczenie zmienne, od jasno-szaro-żółtego do buro-szarego.
Na bokach ciała ciemne pręgi, przechodzące miejscami w plamy.
Na udach ciemne poprzeczne paski.
Dojrzałość płciową osiągają około 1 roku. Ciąża trwa około 90 dni; w miocie jest od 2 do 4 młodych. Młode rodzą się ślepe z zarośniętymi uszami. Oczy otwierają po 7-8 dniach. Okres laktacji trwa około 2 miesięcy. Samiec bierze udział w wychowie młodych.
Pożywieniem hieny pręgowanej jest wszelkiego rodzaju padlina i resztki ofiar innych drapieżników. Z braku padliny napada na stare lub chore małe ssaki, śpiące ptaki, gady i owady. Nie stroni też od owoców i warzyw.
Hiena pręgowana jest bliska zagrożenia wyginięciem.
Hiena pręgowana
