Koszatka jest gatunkiem niewielkiego, nadrzewnego gryzonia z rodziny popielicowatych.
W Polsce objęta ochroną gatunkową.
Występuje w Europie środkowo-wschodniej oraz północno-wschodniej i zachodniej Azji (od Afganistanu i Iranu po Mongolię i Chiny).
W Polsce występuje rzadko przeważnie w południowej i wschodniej części kraju.
Koszatka zamieszkuje lasy liściaste, iglaste oraz strefę kosodrzewiny.
Gniazduje w dziuplach, gniazdach ptasich, szczelinach skalnych, skrzynkach dla ptaków, a także w zabudowaniach znajdujących się w lesie.
Gniazdo jest kulistego kształtu wyścielane liśćmi i mchami. Ssak ten przebudowuje zajęte ptasie gniazda.
Długość ciała koszatki wynosi od 8 do 10 cm, długość ogona – do 10 cm.
Ssak ten waży około 15-40 g.
Sierść od góry ubarwiona jest na kolor rudawy lub popielaty, sierść pod brzuchem ubarwiona na kolor biały.
Ma ciemne obwódki wokół oczu zwężające się w kierunku uszu.
Koszatka ma także niewielkie uszy, a ogon puszysty, żółtoszary, jednobarwny, pokryty długimi włosami tworzącymi kitę.
Pyszczek skondensowany różowy z dość sporym noskiem.
Prowadzi nadrzewny aktywny nocny tryb życia.
Koszatka odżywia się bezkręgowcami, jajami ptaków, owocami i nasionami.
Pokarm uzupełnia owadami i ich larwami.
Na zimę zapada w sen zimowy od października do kwietnia, który spędza w dziuplach lub pod korzeniami starych drzew.
Na tę porę roku gromadzi zapasy, które zjada, kiedy budzi się z zimowego snu.
W trakcie zimowego snu temperatura ciała znacznie spada i jest zaledwie o kilka stopni Celsjusza wyższa niż temperatura otoczenia.
Serce koszatki bije wówczas zaledwie kilka razy na minutę.
Na koszatkę polują sowy, kuny, łasice i lisy.
Ciąża u tego ssaka trwa 90 dni.
Samica rodzi od 2 do 6 młodych.
W ciągu roku samica wydaje do dwóch miotów.
Młode żywią się mlekiem matki przez 4 tygodnie.
Samce koszatek dbają o samicę i potomstwo.
Koszatki mogą zajść w ciążę od 45 dnia życia.
Koszatka
