Kret osiąga 12-15 cm długości, ma dość krępe, walcowate ciało zakończone krótkim, cienkim ogonem. Aksamitna sierść jest jednolicie ciemnoszara do czarnej. Pysk wyciągnięty w długi, skąpo owłosiony ryjek. Malutkie, silnie uwstecznione oczy są prawie niewidoczne, głęboko ukryte w futrze, małżowin usznych brak. Kończyny przednie mają łopatowato rozszerzone dłonie z mocnymi, długimi pazurami.
Kret jest rozprzestrzeniony prawie w całej Europie (poza Irlandią, Islandią, Półwyspem Skandynawskim i północną Rosją), od nizin po tereny położone na wysokości około 2400 m n.p.m. Jego występowanie mniej jest uzależnione od charakteru roślinności, a bardziej od typu gleby. Zamieszkuje łąki, pola, ogrody i lasy liściaste o luźnych, pulchnych glebach, natomiast z reguły unika terenów o glebach piaszczystych, kamienistych, skalistych, o wysokim poziomie wód gruntowych, a także przeciwnie – bardzo suchych.
Kret jest aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy, jednak rzadko udaje się go zobaczyć, gdyż niemal całe życie spędza pod ziemią. Za pomocą silnych, łopatowatych kończyn przednich kopie rozległe systemy korytarzy, z komorami noclegowymi, gniazdowymi i spichrzowymi. Wykopaną przy tym ziemię wypycha na zewnątrz, tworząc powszechnie znane kopce – kretowiska. Poza okresem rozrodu krety są zdeklarowanymi samotnikami, a każdy z nich ma własny system chodników. Podczas okresu godowego samce często zapuszczają się do obcych nor w poszukiwaniu samic. Jeśli ich właścicielem jest również samiec, to dochodzi do zaciętej walki, którą pokonany nierzadko przypłaca życiem.
Pokarmem kreta są głównie dżdżownice, ale także owady i ich larwy, niekiedy nawet młode ryjówki. Dzienna racja pokarmowa kreta dorównuje masie jego ciała, a więc codziennie zjada mniej więcej tyle samo zdobyczy, ile sam waży. Na zimę w komorze spichrzowej leżącej blisko komory gniazdowej składa zapasy często liczące kilkaset dżdżownic. Nadgryza Im od góry segmenty głowowe, uszkadzając zwoje nerwowe, tak że jego ofiary wprawdzie nie giną, ale zostają sparaliżowane i nie mogą odpełznąć. W ten sposób kret ma całymi miesiącami świeży pokarm.
Okres godowy kreta ciągnie się od marca do maja. Samica zwykle tylko raz do roku rodzi 3-5 młodych. Są one w chwili narodzin nagie I ślepe, i około 4 tygodni pozostają pod opieką matki, która karmi je mlekiem. Po tym okresie rozpoczynają samodzielne życie.
W Polsce kret jest objęty ochroną gatunkową (poza zamkniętymi terenami ogrodów, szkółek, lotnisk itp.), to znaczy nie wolno go łapać, zabijać ani trzymać w niewoli. Ale nawet jeśli niszczy trawnik czy grządkę, lepiej go wypłoszyć, niż uśmiercić.
Kret
