Lis afgański jest gatunkiem drapieżnego ssaka z rodziny psowatych.
Występuje w Afganistanie, Egipcie, Omanie, Arabii Saudyjskiej, Tadżykistanie, Uzbekistanie, Turkmenistanie, północno-wschodnim Iranie, Jemenie, Pakistanie i Izraelu.
Zamieszkuje górzyste obszary (do wysokości 2 tys. m n.p.m.).
Lis afgański ma piękne futro, dlatego jest obiektem polowań.
Jest zwierzęciem rzadkim, poza Izraelem, gdzie jest objęty ochroną gatunkową.
Występuje w następujących parkach narodowych Izraela: Ein Gedi National Park (2 osobniki/km?) i Elat Mountains National Park (0,5 osobnika/km?).
Szacuje się, że cała populacja na pustyni Negew wynosi 1 tys. osobników.
Długość ciała z głową, bez ogona wynosi ok. 50 cm; długość ogona: ok. 30 cm; wysokość: ok. 30 cm.
Ssak ten waży około 1-1,5 kg.
Lis afgański jest małym lisem o wydłużonej sylwetce.
Futro ma bure, z ciemniejszym grzbietem, jaśniejsze na brzuchu, poza populacjami izraelskimi, u których brzuch też jest bury.
Koniec puszystego ogona ciemniejszy.
Uszy tego lisa są długie.
Ruchy tego ssaka są podobne do ruchów wykonywanych przez kota.
Lis afgański jest aktywny w nocy.
Wiedzie samotniczy tryb życia.
Jest zwierzęciem ufnym, dlatego łatwo wpada w zastawiane nań pułapki.
W pary kojarzy się na przełomie grudnia i stycznia.
Biologia tych zwierząt jest słabo poznana, właściwie dokładniejsze informacje pochodzą wyłącznie od populacji izraelskich.
Ciąża trwa 50-60 dni, w miocie najczęściej 1-3 młodych.
Młode ssą do 8 tygodnia, dojrzałość osiągają w wieku 8-12 miesięcy.
Lis afgański żyje około 5 lat.
Żywi się inaczej niż większość lisów.
Najczęściej żywi się szarańczą i owocami np. melonami.
Lis afgański
