Ocelot jest gatunkiem drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych.
Zwierzę to występuje w Ameryce Południowej, Ameryce Środkowej oraz na południu Ameryki Północnej.
Występuje przeważnie w wilgotnych lasach. Często przebywa niedaleko ludzkich siedzib. Spotykany również na polach i na plantacjach trzciny cukrowej.
Środowiskiem życia tego ssaka są lasy równikowe, środowisko otwarte (np. torfowiska, sawanny), środowiska wilgotne, jeziora, stawy oraz namorzyny.
Najintensywniej polowano na te ssaki w latach 60. i 70. Z powodu pięknego rysunku i jedwabistości futra, skóry tych kotów były i są bardzo cenne.
Obecnie oceloty są chronione przepisami konwencji waszyngtońskiej (CITES) i choć handel skórami jest zabroniony, nadal się je zabija.
Długość ciała wynosi około 70-100 cm, długość ogona: 30-45 cm.
Ssak ten waży około 12-16 kg.
Oceloty mają krótką, jedwabistą sierść o barwie zależnej od otoczenia, w którym żyją. Koty żyjące w lasach mają żółtą lub rudą sierść, a zamieszkujące krzaki ? szarą.
Nieregularny wzór z ciemnych plam i pręg zdobi futro ocelota. Na grzbiecie i bokach plamy tworzą rozety, na głowie, ogonie i łapach przechodzą w ciemne pasy. Brzuch jest jasny. Uszy czarne (z białymi plamkami) i zaokrąglone są osadzone na niewielkiej głowie. Ma silne łapy z ostrymi pazurami.
Oceloty żywią się wieloma zwierzętami, w tym: szczurami, świnkami morskimi, małpami, pancernikami, mrówkojadami, aguti, różnymijeleniowatymi, młodymi pekari, jaszczurkami, wężami, żółwiami i różnymi ptakami. Często zakradają się do kurników.
Oceloty nie łączą się w pary. Prowadzą nocny tryb życia. Dzień spędzają na drzewach, podczas gdy w nocy polują.
Dojrzałość płciową samice ocelota osiągają w wieku 2 lat, a samce pół roku później. Okres godowy trwa od października do stycznia. Po ciąży trwającej ok. 70 dni w dziupli rodzą się 2-4 kocięta, które otwierają oczy po 15 dniach.
Dwa lata młode uczą się od matki różnych technik polowań, a wkrótce potem wyruszają na poszukiwanie własnego terytorium.
Podgatunki:
- Leopardus pardalis pardalis (Linnaeus, 1758);
- Leopardus pardalis mitis (F. G. Cuvier, 1820);
- Leopardus pardalis pseudopardalis (Boitard, 1842);
- Leopardus pardalis melanurus (Ball, 1844);
- Leopardus pardalis albescens (Pucheran, 1855);
- Leopardus pardalis aequatorialis (Mearns, 1903);
- Leopardus pardalis pusaeus (Thomas, 1914);
- Leopardus pardalis nelsoni (Goldman, 1925);
- Leopardus pardalis sonoriensis (Goldman, 1925);
- Leopardus pardalis steinbachi (Pocock, 1941).