Jest to ssak lądowy z rodziny pancerników, który dzięki zdolnościom nabierania powietrza w płuca i wypełniania nim żołądka oraz jelit, może unosić się na powierzchni wody.
Zwierzę to osiąga długość około 80 cm. Przednie kończyny wyposażone są w 4 palce z długimi, mocnymi pazurami. Tylne kończyny posiadają 5 palców. Ciało pokryte jest pancerzem, długi ogon z poprzecznymi pierścieniami pancerza.
Występuje na obszarze obu Ameryk. Zamieszkuje nory różnorodnych terenów. Ssaka tego można spotkać w USA w stanach Kansas, Missouri i Teksas oraz w Meksyku, Panamie, Brazylii, Argentynie i na południu Urugwaju.
Pancernik długoogonowy żywi się owadami, małymi ssakami i gadami, ptasimi jajami i pisklętami, owocami, korzeniami sukulentów, grzybami, a nawet padliną.
Prowadzi nocny tryb życia.
Broniąc się przed drapieżnikami chowa nogi pod pancerzem i przywiera płasko do ziemi.
Do kojarzenia dochodzi zawsze w lecie, które zaczyna się w różnych miesiącach roku. Okres ciąży samic jest wydłużony przez opóźnione zagnieżdżenie się zarodka w macicy i trwa mniej więcej siedem i pół miesiąca. Dzięki temu młode rodzą się w okresie największej obfitości pokarmu, czyli na wiosnę.
W miocie rodzą się zawsze cztery młode jednej płci. Zapłodniona komórka jajowa dzieli się na cztery komórki potomne, z których rozwijają się identyczne pod względem genetycznym czworaczki. Gdy młode przestaną ssać mleko matki, przez jakiś czas przebywają jeszcze razem.
Pancernik długoogonowy
