Ryjówka górska jest największą występującą u nas ryjówką. Jej masa ciała dochodzi do 14 g. Ma ogon prawie równy długości ciała. Jest jedyną ryjówką potrafiącą poruszać się po źdźbłach traw, przytrzymując się na nich swym długim ogonem. W odróżnieniu od innych ryjówek ma ubarwienie jednolite, prawie czarne, niewyraźnie jaśniejsze na podbrzuszu. Występuje na terenach górskich, powyżej 500 m n.p.m. (w Polsce jedynie w Karpatach i Sudetach). Spotyka się ją niezwykle rzadko – najczęściej w strefie kosodrzewiny, w górnych partiach lasów iglastych, w pobliżu potoków górskich.
Gniazda buduje pod wykrotami drzew, w szczelinach skalnych, zawsze jednak w miejscach o dużej wilgotności podłoża.
Biologia tego gatunku nie została jeszcze dobrze poznana. Wiadomo jednak że, podobnie jak inne ryjówki, ryjówka górska nie zapada w sen zimowy, a więc musi być bardzo odporna na długie i srogie, górskie zimy.
Ryjówka górska
