Rzęsorek rzeczek to gatunek niewielkiego ssaka owadożernego z rodziny ryjówkowatych. Ten mały ssak zamieszkuje biotopy wilgotne, zarówno na niżu jak w górach. Małżowiny uszne zredukowane, prawie niewidoczne. Mieszka w norach, które wygrzebuje w miękkim gruncie, w bezpośrednim sąsiedztwie wody lub pod korzeniami drzew.
Długość ciała rzęsorka: do 96 mm, masa ciała: 9-25 g, długość ogona: do 80 mm.
Ssak ten występuje w Europie i Azji. W Polsce – na całym obszarze kraju, nad rzekami i strumieniami o czystym nurcie i czystym, żwirowatym lub piaszczystym dnie, również nad jeziorami, stawami i na terenach bagiennych.
Rzęsorek ma sierść gęstą, ciemną na stronie grzbietowej. Wyraźna granica między ciemną sierścią na grzbiecie i jaśniejszą (prawie białą) sierścią na brzuchu. Powierzchnia palców tylnych łap pokryta sztywnym, dłuższym włosem (przystosowanie do pływania).
U tego ssaka rozród przypada na 2 do 3 miotów w roku, po 4-8 młodych w miocie; samodzielność młode osiągają już w wieku 6 tygodni; dojrzałość płciową uzyskują w 4 miesiącu życia. Młode urodzone wczesną wiosną mogą rozmnażać się jeszcze tej samej wiosny.
Ssak ten ma toksyczną ślinę, którą paraliżuje zdobycz. Jest jednym z dwóch w Polsce jadowitych ssaków obok rzęsorka mniejszego.
Jest ogniwem w przenoszeniu tularemii.