Inna nazwa: bóbr górski
Sewel jest gatunkiem gryzonia.
To jedyny żyjący przedstawiciel rodziny sewelowatych.
Występuje w górach południowo-zachodniej Kanady i górach północno-zachodniej części USA, wzdłuż wybrzeża Pacyfiku.
Gatunek spotykany w terenie górskim, w wilgotnych lasach iglastych i na terenach wyrębu.
Jest uważany za najbardziej prymitywnego przedstawiciela rzędu gryzoni (ma problemy zarówno z utrzymaniem ciepłoty jak i wilgotności ciała, zimą przechodzi hibernację a w gorących okresach lata popada w odrętwienie).
Prowadzi samotniczy tryb życia, każdy osobnik ma swój własny system podziemnych korytarzy.
Długość tułowia i głowy wynosi około 30-43 cm.
Długość ogona wynosi około 2,5 cm.
Ssak ten waży około 0,8-1,5 kg.
Sierść ma czarną lub rudobrązową na grzbiecie, żółtobrązową na brzuchu; włos długi.
Budowa ciała tego gryzonia jest krępa, masywna, pysk tępo zakończony, z dużym nosem.
Uszy małe, przylegające do głowy.
W miocie średnio 2-3 młodych.
Podgatunki:
- Aplodontia rufa rufa (Rafinesque, 1817);
- Aplodontia rufa californica (Peters, 1864);
- Aplodontia rufa pacifica (Merriam, 1899);
- Aplodontia rufa phaea (Merriam, 1899);
- Aplodontia rufa rainieri (Merriam, 1899);
- Aplodontia rufa nigra (Taylor, 1914);
- Aplodontia rufa humboldtiana (Taylor, 1916).
Sewel
