Skoczek egipski

Skoczek egipski to ssak, który ma norę z klimatyzacją.

Przeżycie w skrajnie trudnych warunkach pustyni umożliwiają skoczkowi zarówno przystosowania fizjologiczne, jak i zaskakująca przemyślność.

Ten drobny gryzoń na żer wychodzi nocą, skwarne dnie spędza zaś bezpiecznie ukryty w norze. Ma ona zazwyczaj dwa wejścia umiejętnie wydrążone w sypkim piasku. Łączą sie one głębiej, w nieco wilgotniejszym podłożu, a dalej korytarz prowadzi przez bardziej zbite warstwy aż do gniazda. Skoczek utrzymuje w swym mieszkaniu odpowiednią wilgotność i temperaturę, zatykając oba wejścia specjalnymi zaporami.

Organizm skoczka egipskiego charakteryzują mechanizmy ograniczające parowanie. Może on w ogóle nie pić dzięki temu, że wykorzystuje nawet znikome ilości wilgoci zawartej w pożywieniu. Również czaszka zwierzęcia wykazuje przystosowanie do zatrzymywania wilgoci, co zapobiega wysuszaniu płynów ustrojowych, na przykład cieczy w uchu środkowym. W ten sposób nie straszne są skoczkowi susze i upały pustyni.

 Skoczek egipski
Skoczek egipski

2 Comments

  1. JÓZEF

    Przebywałem na zesłaniu (1940-1946) w Kazachstanie P?łnocnym, tam występorały podobne skoczki nazywano je drobagan lub tuszkan. Zdaje się, że były wieksze
    Tryb życia podobnie nocny.Ciekawy jestem jak nazywa się ta odmiana skoczka.
    J.Dzikowski

    Reply
    1. Katarzyna

      Z tego co wiem w Kazachstanie Północnym występują skoczki pustynne, są bardzo podobne do skoczków egipskich. Tak jak Pan zauważył skoczki pustynne są większe od tych egipskich, szczególnie uszy mają znacznie większe.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *