Skunks plamisty jest ssakiem z rodziny skunksowatych.
Występuje w południowych prowincjach kanadyjskych, Stanach Zjednoczonych (poza Alaską).
Zamieszkuje pustynie, lasy, prerie oraz przedmieścia osad ludzkich.
Sierść koloru czarnego z poziomymi, białymi pasami na karku i barkach, na bokach ciała białe plamy i ukośne pasy. Sierść jest najdłuższa na ogonie a najkrótsza na głowie. Ogon puszysty o białym końcu.
Długość ciała tego ssaka wynosi około 32-46 cm, długość ogona około 8-16 cm.
Skunks plamisty waży około 125-200 g.
Zwierzęta te są wszystkożerne. Zjadają drobne ssaki, jaja ptasie, gady, płazy i owady. Nie gardzą też pokarmem roślinnym.
Skunksy żyją pojedynczo, często w opuszczonych norach.
Są aktywne głównie nocą, rzadko widuje się je w dzień.
Żyją osobno, tylko w czasie godów samiec i samica przebywają razem ze sobą. Rozród odbywa się na przełomie kwietnia i maja.
Samica rodzi 4-7 młodych o masie ok. 10 g. Okres laktacji trwa 6-7 tygodni. Przez całe lato, młode podążają za matką.
W razie zagrożenia wydzielają z gruczołów żółtawą, oleistą wydzielinę, która może zostać rozpryskana w 5-6 porcjach. Unosi ogon i wystrzeliwuje wydzielinę na odległość 3-5 metrów.
Okropny i długo utrzymujący się zapach można wyczuć z odległości 1 km. Jeżeli wydzielina trafi w oczy napastnika, powoduje dotkliwy ból i okresową ślepotę.
Często jednak spotkanie skunksa z napastnikiem kończy się na ucieczce tego drugiego, bez konieczności użycia cuchnącej wydzieliny.
Do naturalnych wrogów skunksa należy puchacz wirginijski. Sporadycznie polują na nie wilki, kojoty czy lisy oraz ptaki drapieżne.
Ludzie polują na skunksy dla pozyskania skór, a także dla sportu.
Skunks plamisty żyje około 10 lat.
Skunks plamisty
