Smużka leśna

Smużka leśna jest gatunkiem niewielkiego gryzonia z rodziny skoczkowatych o długości ciała 5?7,5 cm oraz ogona 7,5?11,5 cm.

Bardzo podobny do myszy.

Smużka żyje w Europie (od Skandynawii i Niemiec) po środkową Azję.

W Polsce można ją spotkać w północno-wschodnich rejonach oraz w Karpatach.

Gryzoń ten należy do ściśle chronionych.

W Polsce występuje jeszcze jeden gatunek, rzadsza od leśnej smużka stepowa.

Ssak ten preferuje lasy, zarośla i łąki.

Pożywieniem smużki leśnej są głównie owady.

Charakteryzuje się jedwabistą sierścią.

Wzdłuż ciała ciągnie się charakterystyczny ciemny pas o szerokości około 3 mm.

Brzuszek smużki leśnej jest jasny.

Jesienią schodzi na siedem miesięcy pod ziemię, do nory, gdzie zapada w sen zimowy – hibernację.

Po przebudzeniu, w maju, rozpoczyna okres godowy.

Samica wydaje młode na świat tylko raz w roku – w czerwcu.

Smużka jest aktywna głównie w nocy.

Wspina się sprawnie po trawie i gałęziach, chodzi także po ziemi.

Gniazdo z trawy i mchu buduje w spróchniałych pniach.