Szop rakojad jest gatunkiem drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych.
Jest blisko spokrewniony z szopem praczem.
Występuje od Kostaryki i Panamy na północy do Urugwaju i północno-wschodniej Argentyny na południu, ale tylko na wschód od Andów.
Szop rakojad zamieszkuje strumienie oraz brzegi rzek i jezior, a także słodkowodne bagna.
W niektórych miejscach zwierzę to jest gatunkiem synantropijnym.
Bardzo podobny do północnoamerykańskiego szopa pracza, ale z ciemnobrązowymi kończynami i stopami.
Wyraźne czarne obrączkowanie na ogonie i czarna maska nadają zwierzęciu charakterystyczny wygląd.
Sierść jest krótka, włosy sztywne.
Na karku włosy układają się w kierunku głowy, która jest szeroka; pysk spiczasty.
Uszy są stosunkowo krótkie i białe.
Sierść na stronie grzbietowej wygląda, jakby była trochę przybrudzona, na brzuchu jest od białawej do rdzawej.
Wydziela bardzo intensywny, charakterystyczny zapach.
Długość ciała bez ogona wynosi około 54 – 65 cm, długość ogona 25 – 38 cm.
Szop rakojad waży około 3 – 8 kg.
Ssaki te żyją od 10 do 14 lat.
Szopy rakojady żyją pojedynczo i są aktywne głównie nocą.
Potrafią się dobrze wspinać, jednak przebywają przede wszystkim na ziemi, najczęściej nad brzegami lub w płytkiej wodzie, gdzie poszukują pokarmu.
Ssaki te żywią się ślimakami słodkowodnymi, małżami, rybami i rakami.
Uzupełniają go czasami płazami i owocami.
Na czas rozrodu szopy rakojady łączą się w pary.
Po ciąży trwającej 60-73 dni rodzi się 2 -4 młodych o masie urodzeniowej około 70 g.