Wombat szerokogłowy jest gatunkiem torbacza z rodziny wombatowatych (Vombatidae).
Jest podobny z wyglądu do małego niedźwiedzia.
Lokalnie nazywany jest buszowym spychaczem z powodu masywnej budowy i zdolności do szybkiego biegu.
Przez tubylców jest poławiany dla futra.
Występuje w południowo-wschodniej i południowej Australii.
Zamieszkuje tereny półpustynne, stepy, sawanny, lasy i zarośla.
Pomimo narastającej konkurencji o zasoby pokarmowe (hodowle bydła, króliki) populacje wombata szerokogłowego są liczne, gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wielu obszarach chronionych.
Obecnie nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała tego torbacza wynosi około 87?103 cm, ogona ok. 5 cm, a masa ciała ok. 25?27 kg.
Wombat szerokogłowy jest zwierzęciem o masywnej, krępej budowie, potężnie zbudowanych kończynach przednich z masywnymi stopami zakończonymi mocnymi, długimi pazurami.
Nogi wombata są krótkie, grzbiet ma szary lub czarnobrązowy, białe policzki, kark i pierś.
Torba lęgowa samic otwiera się ku tyłowi.
Wombat szerokogłowy jest zwierzęciem stadnym i tworzy duże kolonie.
Silnymi pazurami kopie nory, w których spędza gorącą porę dnia.
Nory tworzą często system korytarzy z kilkoma wejściami, korytarzami bocznymi i komorami sypialnymi.
W odróżnieniu od wombata tasmańskiego, który przebywa w norze samotnie, wombaty szerokogłowe odpoczywają gromadnie (w norze może przebywać do dziesięciu osobników).
Ssaki te prowadzą nocny tryb życia.
Spożywają głównie pokarm roślinny, zwłaszcza rośliny z rodzaju Maireana z rodziny szarłatowatych i komosa, także korzenie.
Samce w okresie godowym są agresywne i dochodzi między nimi do potyczek.
Samica rodzi jedno młode, które przebywa w torbie lęgowej przez 6?7 miesięcy.
Młode osiągają dojrzałość płciową około trzeciego roku życia.
W warunkach naturalnych wombaty szerokogłowe żyją ponad 15 lat.
Wombat szerokogłowy
