Zając amerykański jest gatunkiem zajęczaka z rodziny zającowatych.
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Kanadę i najbardziej na północ wysunięte obszary Stanów Zjednoczonych.
Siedliskiem tego zwierzęcia są otwarte przestrzenie, bagna, zarośla wzdłuż rzek i rowy.
Zające amerykańskie wykorzystują w walce z drapieżnikami kamuflaż lub szybką ucieczkę.
Występują licznie w całym zasięgu występowania, a ze względu na dużą płodność nie są uważane za gatunek zagrożony wyginięciem.
Ssaki te stanowią pokarm wielu drapieżników. Czasem niszczą drzewa.
Ubarwienie latem rdzawo lub szaro-brązowe, ciemniejsze wzdłuż grzbietu, brzuch biały, zimą białe z czarnymi końcami uszu. Uszy są krótsze niż u innych zajęcy.
Samice są trochę większe od samców.
Długość ciała wynosi około 380?460 mm, długość ogona – około 39?52 mm.
Zając amerykański waży ok. 1,5 kg.
Ssaki te prowadzą samotniczy tryb życia, ale w dużym zagęszczeniu.
Aktywne są głównie w nocy, nie zapadają w sen zimowy.
Mają dobry słuch. Potrafią pływać (obserwowano przypadki przepływania małych zbiorników wodnych oraz ucieczki do wody przed drapieżnikami).
Ssaki te żyją do 5 lat, ale w warunkach naturalnych większość osobników ginie w pierwszym roku życia.
Zające amerykańskie są zwierzętami roślinożernymi.
Samica może urodzić w ciągu roku do czterech miotów złożonych z 2-8 młodych, które rodzą się w pełni owłosione i zdolne do samodzielnego poruszania się.
Samica opiekuje się nimi przez 4 tygodnie.
Podgatunki:
- Lepus americanus americanus;
- Lepus americanus cascadensis;
- Lepus americanus bairdii;
- Lepus americanus dalli;
- Lepus americanus virginianus;
- Lepus americanus struthopus.
Zając amerykański
