Zębiełek karliczek jest gatunkiem ssaka z rodziny ryjówkowatych.
Ssak ten występuje rzadko w Polsce Zachodniej (Pojezierze Pomorskie, Wielkopolska, Dolny Śląsk) oraz w Karpatach i na Podkarpaciu.
Zębiełek zasiedla rozmaite biotopy (przede wszystkim zbiorowiska krzaczaste i leśne oraz ogrody).
Długość głowy i tułowia to od 5,3 do 8,2 cm, ogona od 2,4 do 4,8 cm.
Ssak ten waży około 3,0 – 7,5 g.
Ubarwienie jest brunatno-brązowe, od stronybrzusznej ochrowe, szarożółte.
Zębiełek odżywia się owadami i innymi drobnymi bezkręgowcami.
Ilość zjadanego w ciągu dnia pokarmu równa jest masie ciała.
Zwierzęta te są aktywne przez całą dobę (zwłaszcza rano i wieczorem, z regularnymi przerwami).
Żyją najczęściej na określonym terytorium.
Mają dobrze rozwinięte zmysły powonienia, słuchu i dotyku, znacznie słabiej wzrok.
Wrogami tych małych ssaków są sowy, lisy, łasice oraz koty.
Rozród odbywa się 3 lub 4 razy w ciągu roku (rodzi się po 1 – 6 młodych).
Po upływie 10 dni młode otwierają oczy, a dojrzałość płciową uzyskują jeszcze tego samego roku.
Zębiełki karliczki rzadko żyją dłużej niż 2 lata.
Zębiełek karliczek
