Żołędnica

Żołędnica jest gatunkiem gryzonia z rodziny popielicowatych.

Występuje w Europie zachodniej, środkowej i południowej oraz w północnej Afryce.

W Polsce, w ostatnich 200 latach, stwierdzono jej występowanie na 7 stanowiskach.

Współcześnie obserwowana była w Babiogórskim Parku Narodowym (w latach sześćdziesiątych XX wieku także w Pienińskim Parku Narodowym).

Żołędnicę można spotkać w lasach, zarówno liściastych, jak i iglastych.

Większość czasu spędza na ziemi, co jest wyjątkowe wśród europejskich gatunków z tej grupy.

Osiedla się w dziuplach, norach lisich, gniazdach ptasich, w szczelinach skalnych, skrzynkach dla ptaków, a także w zabudowaniach znajdujących się w lesie.

Gniazdo wyściela liśćmi i mchami.

W Polsce podlega ścisłej ochronie.

Długość ciała tego ssaka osiąga do 14 cm, ogona do 12 cm.

Ciało od góry ubarwione na kolor żółtoszary lub popielaty, spód ciała kremowobiały.

Ogon u nasady biały, z tyłu czarny i zakończony białymi włosami.

Żołędnica prowadzi nocny tryb życia.

Odżywia się żołędziami, nasionami buka, orzechami i owocami.

Uzupełnia pokarm także owadami i ich larwami.

Na zimę zapada w sen zimowy, trwający od września-października do końca kwietnia.

Na zimę gromadzi zapasy, które zjada, kiedy budzi się z zimowego snu.

Ciąża u tego ssaka trwa 23 dni.

Rodzi się (zwykle w czerwcu) od 2 do 6 młodych.

Żywią się one mlekiem matki przez 4 tygodnie.

W ciągu roku samica wydaje tylko jeden miot.

Żołędnica dożywa 6 lat.

Żołędnica

Żołędnica

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *