Paź królowej to gatunek motyla z rodziny paziowatych. W Polsce w ciągu roku pojawiają się dwa pokolenia tego motyla (w niektóre ciepłe lata również trzecie), pierwsze – w maju, drugie – w sierpniu, czasem trzecie – we wrześniu. Motyl ten ma żółte skrzydła (o rozpiętości do 65 mm) z wyraźnym czarnym rysunkiem.
Tylne skrzydła są wydłużone i przechodzą w charakterystyczny ?ogonek”. Gąsienice są początkowo czarne z czerwonymi kolcami i białą plamą na grzbiecie, a w miarę dorastania stają się zielone w czarne paski z pomarańczowymi plamkami. Zerują na liściach roślin z rodziny baldaszkowatych, jak marchew, czarnuszka lub koper. Gąsienice zaopatrzone są w specyficzną ?broń”.
W razie zagrożenia wysuwa im się w tyle za głową rozwidlony twór, będący ujściem gruczołu, a jednocześnie rozchodzi się charakterystyczny zapach o działaniu odstraszającym. Po okresie żerowania gąsienice zmieniają się w poczwarki, które, znajdowane w czerwcu i lipcu, są brudnozielone, a zimujące przyjmują barwę ciemnobrązową.
Pazia królowej można spotkać (choć coraz rzadziej) na polach, łąkach i w ogrodach. Zapyla on między innymi kwiaty koniczyny, spijając z nich słodki nektar. Motyle występują zarówno na równinach, jak i w górach do wysokości 2000 m n.p.m. W ostatnich kilku latach paź królowej stał się bardzo rzadkim gatunkiem.
W wielu krajach europejskich objęto go ochroną. Istotnym zagrożeniem jest dla niego chemizacja rolnictwa i zaorywanie łąk i pastwisk, gdzie występuje dużo roślin baldaszkowatych. Ponieważ jest bardzo atrakcyjnym motylem, wyłapują go kolekcjonerzy.
Paź królowej
Przepiękny motyl, chciałabym zobaczyć takiego na żywo. Uwielbiam motyle, wszystkie mają swój urok.
Tak, ja też bardzo lubię motyle, a pazia królowej przede wszystkim. Jest taki dostojny.